Η κυρά-Σαρακοστή είναι ένα από τα πιο παλιά έθιμα. Δεν ξέρω αν είναι τόσο γνωστό όσο άλλα, πάντως είναι πολύ ενδιαφέρον ειδικά για τους μικρούς μας φίλους. Οι παλιοί λοιπόν την έφτιαχναν κάθε χρόνο στο σπίτι τους. Λειτουργούσε σαν ημερολόγιο κι έτσι τότε μετρούσαν τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Μεγάλη εβδομάδα. Απεικόνιζε μία γυναίκα με μαντίλι στο κεφάλι, η οποία είχε τα χέρια σταυρωμένα λόγω προσευχής. Δεν είχε στόμα λόγω νηστείας και είχε εφτά πόδια. Η κυρά-Σαρακοστή κάθε Σάββατο, ξεκινώντας από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, έχανε κι από ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι κοβόταν το Μεγάλο Σάββατο. Κι έτσι μπορούσαν να μετρήσουν όλη αυτή την περίοδο νηστείας. Ακόμα της έβαζαν έναν σταυρό κάπου στο κεφάλι ή στην ποδιά της ως σύμβολο πίστης.
Το τελευταίο πόδι, πολλές περιοχές το βάζουν μέσα στο ψωμί της Ανάστασης και στο τραπέζι την ώρα του φαγητού σε όποιον πέσει, του φέρνει τύχη. Το έθιμο άλλαζε από περιοχή σε περιοχή σε διάφορα τμήματα της Ελλάδας. Σε μερικές περιοχές την έφτιαχναν από χαρτί και σε άλλες από ύφασμα.
Την κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν’ ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.
