Έδειραν λέει κοριτσάκι σε γυμνάσιο.
Ποιος το έδειρε και γιατί?
Μια άλλη συμμαθήτριά της 13 χρονών!
ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ??
13χρονη μαθήτρια Γυμνασίου χτυπάει με ευκολία συμμαθήτρια της και το χειρότερο είναι πως ένα πλήθος παιδιών ζητωκραυγάζουν και “χαίρονται” φωνάζοντας ξύλο – ξύλο.
Κάθε μέρα γίνεται και από ένα συμβάν που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, αν και γνωρίζεις πως δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι σύντομα διότι η κοινωνία δεν θα γίνει ποτέ ιδανική σε καμία περιοχή του πλανήτη. Πάντα θα υπάρχει κάτι – κάπου που θα είναι ανησυχητικό.
Όταν δεις το βίντεο, που τυχαία είδα σε πρωινή εκπομπή στον Μάνεση, στην αρχή προβληματίζεσαι για το πως φέρονται τα σημερινά 13χρονα παιδιά. Αναρωτιέσαι, μα καλά δεν έχουν κανέναν να τους δείξει κάτι σωστό? Έπειτα όταν καταλαβαίνεις πως δεν πρόκειται για έναν απλό καβγά και έχει περάσει το όριο του bullying, πως μικρές κοπέλες όχι απλά φοβίζουν, αλλά δέρνουν συνομήλικες τους, τότε το θέμα περνάει σε άλλο επίπεδο.
Δεν πρέπει να υπάρχουν δάσκαλοι σε εφημερία σε όλα τα σημεία του σχολείου?
Θέλω να πω στον διευθυντή πως όταν πήγαινα σχολείο είχαμε έναν ή δύο δασκάλους που κάνανε βόλτες στα διαλείμματα και μας επέβλεπαν. Κάθε τόσο έλεγχαν την συμπεριφορά μας. Είχαν την προσοχή τους σε εμάς γιατί ξέρανε πως κάποια στιγμή κάτι θα σκαρώναμε. Κάθε σχολείο έχει ”πίσω αυλή” ή πιο κρυφά μέρη όπου εκεί συνήθως αράζουν οι πιο επαναστάτες μαθητές. Ειδικά στο Λύκειο και στο Γυμνάσιο. Δεν πρέπει να έχει κάποιος δάσκαλος εφημερία και σε αυτά τα σημεία? Ακόμα και στις εκδρομές και στους περιπάτους. Αφού ξέρεις πως οι μέρες μας είναι περίεργες και τα πράγματα δεν είναι τόσο αρμονικά, κάνε κάτι να προλάβεις τέτοια περιστατικά Διευθυντά! Δεν μπορείς να αφήσεις ένα τσούρμο παιδιά στην εφηβεία ανεξέλεγκτα. Δεν γίνεται, γιατί όπως είναι λογικό, σίγουρα θα υπάρξουν περίεργες συμπεριφορές. Ο δάσκαλος πέρα από την δύσκολη και σοβαρή δουλειά που έχει μέσα στην αίθουσα, πρέπει να είναι εκεί να ακούει τι γίνεται, να είναι παρών και στα άλλα πράγματα των παιδιών, σε αυτά που δεν αφορούν μόνο τα μαθησιακά, αλλά σε αυτά που αφορούν την κοινωνικοποίηση τους και την ψυχολογία τους. Να είναι κοντά στα παιδιά να μπορούν να μιλήσουν όταν χρειαστούν κάποιον εκτός οικογενείας. Είναι εκεί για να αντιλαμβάνονται τα προβλήματα! Έτσι δεν πρέπει να κάνουν οι καθηγητές στα σχολεία? Κι εδώ έρχεται η αξιολόγηση που πρέπει να υπάρχει προς τους δασκάλους… αλλά είναι άλλο θέμα.
Θέλει προσπάθεια να φτιάξεις ένα μικρό 13χρονο αγρίμι.
Το παιδί αυτό με την προβληματική συμπεριφορά που σκορπάει φόβο στα υπόλοιπα παιδιά στο σχολείο, δεν έχει καταλάβει πραγματικά πόσο χρονών είναι. Ίσως να νομίζει πως είναι αρκετά μεγαλύτερο ή να βιάζεται να δείξει πως μεγάλωσε. Λογικά αν βάλει μια φωνή ο πατέρας της μπορεί και να κατουρηθεί πάνω της. Θα προτιμούσα, εγώ ως μαμά, να του έχω δώσει να καταλάβει από το σπίτι ποιος είναι ο ρόλος του στο σχολείο και με ποιο τρόπο θα είναι αγαπητό και αποδεχτό άτομο από τους υπόλοιπους συμμαθητές. Ο δυναμισμός των παιδιών σας δεν κρύβεται μέσα σε τέτοιες εκφράσεις. Αν κάποιος γονιός θεωρεί κάτι τέτοιο, βρίσκεται έτη φωτός πίσω και προκαλεί σοβαρό πρόβλημα στο παιδί του. Το θέμα με τα σημερινά παιδιά, έχοντας παιδί, είναι πως βρίσκονται σε μία ηλικία που θέλουν να φανούν, μερικά περισσότερο από κάποια άλλα, θέλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο, θέλουν να τραβούν την προσοχή, αλλά είναι αδιανόητο να το κάνουν με τέτοιο τρόπο. Οι γονείς που είναι για να τους εξηγήσουν τους λόγους που είναι ανεπίτρεπτες τέτοιες συμπεριφορές? Να ηρεμήσεις τον μικρό μαθητή, αν και σε ηλικία Λυκείου δεν κατατάσσεται τόσο στους μικρούς μαθητές, έστω να του δείξεις τρόπους να ξεσπάει αλλιώς τα νεύρα του. Να είσαι εκεί για να έχει μιλήσει σε εσένα, πριν ξεκινήσει να βαράει κόσμο. Να έχεις αντιληφθεί έστω με κάποιο τρόπο, πως έχει βγει από τον ήρεμο και στρωμένο δρόμο που προσπαθείς να του παρέχεις. Θέλει προσπάθεια να φτιάξεις ένα μικρό 13χρονο αγρίμι.
ΤΏΡΑ βάλε την θέση σου για λίγα δευτερόλεπτα, στη μαμά της κοπέλας, που βλέπει την κόρη της να γυρνάει σπίτι κλαίγοντας, πανικοβλημένη. Βάλε την θέση σου στον μπαμπά της κοπέλας, που δεν ξέρει εδώ και πόσο καιρό συμβαίνει τέτοιο πράγμα στο σχολείο του παιδιού του, απλά το ανακάλυψε τώρα γιατί είδε σημάδια στο πρόσωπο της κόρης του. Φυσικά και το κορίτσι ίσως να μην θέλει να ξανά πάει σχολείο. Φυσικά και το κορίτσι ίσως να έχει φοβηθεί και να μην θέλει να σου πει νωρίτερα τί συμβαίνει γιατί θα ήταν η δακτυλοδεικτούμενη και ποιος ξέρει τί θα φοβόταν πως θα επακολουθήσει. Και τώρα? Πρέπει κάποιος ειδικός να την βοηθήσει να ξεπεράσει αυτό που πέρασε. Πόσο θα της πάρει? Κανείς δεν ξέρει και κανένας δεν θα ασχοληθεί παραπάνω, εκτός από την οικογένεια της. Μπορεί να την έχει στιγματίσει ήδη και να φοβάται μεγαλώνοντας σε όποια κοινωνική στιγμή βρίσκεται, είτε αυτό λέγεται σχολείο, είτε αργότερα στην εργασία της. Και βλέπουμε πως το κορίτσι αυτό μετά από λίγα λεπτά φυσικά αντέδρασε και καλά έκανε. Δεν ήταν τσακωμός. Ήταν εκφοβισμός και ξυλοδαρμός ανηλίκου σε σχολείο από συμμαθητή του.
ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ?
Πήρε αποβολή το κορίτσι που δέχτηκε το ξύλο. Με ποια λογική? Επειδή δεν έτρεξε να το πει στους καθηγητές, λέει. Την είχαν περικυκλώσει και την χλεύαζαν. Την κορόιδευαν και όταν την έδερναν, όλοι οι υπόλοιποι φώναζαν ”ξύλο – ξύλο” Κι εκείνη δεν άντεξε, αντέδρασε και της δίνετε και αποβολή. Λογικό, δεν θα το έλεγα. Δηλαδή τί πρέπει να γίνει με το κορίτσι που έδινε το ξύλο και έδειχνε βιαιότητα? Οι δάσκαλοι σε αυτό το σχολείο είναι ικανοί να αντιληφθούν τί έχει συμβεί? Με ποιο τρόπο ακριβώς προστατεύουν το κορίτσι που δέχτηκε τέτοια συμπεριφορά. Προτιμούν να το βάλουν στην ίδια μεριά με όσους πρέπει όντως να τιμωρηθούν. Άρα όχι είναι ακατάλληλοι να αντιληφθούν τί συνέβη πραγματικά. Δεν ξέρω για ποιον λυπάμαι περισσότερο…
