Οι άνθρωποι δεν έχουν ταμπέλες. Ταμπέλες έχουν μόνο τα πράγματα και αυτό για να καταλαβαίνεις τί είναι. Δεν έχουν στόμα και λογική για να μιλήσουν. Δυστυχώς εν έτη 2020 ο κόσμος μπορεί να έχει εξελίξει ένα σωρό πράγματα, αλλά μερικά μυαλά έχουν μείνει πολύ πίσω.
Και αναφέρω πως έχουν μείνει πίσω διότι προσωπικά μου φαίνεται εντελώς παράξενο, ένας χαρακτηρισμός που θα δώσω σε κάποιον να τον στιγματίσει και να τον ακολουθήσει σε όλη του τη ζωή. Είτε επειδή το ξεκίνησα εγώ και συνέχισαν και οι άλλοι να τον επικρίνουν ακολουθώντας το λάθος παράδειγμα μου, είτε επειδή τον έχει μπερδέψει – πειράξει τόσο πολύ που του είναι τρομερά δύσκολο να το αποβάλει. Οι ταμπέλες κρύβουν μέσα τους προκαταλήψεις.
Ο κάθε ένας από εμάς είναι διαφορετικός. Για διαφορετικούς λόγους. Για όσα πιστεύει, για όσα του αρέσουν και για όσα έχει περάσει. Είναι πάρα πολλά τα πράγματα που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο και πας εσύ και του βάζεις μία ταμπέλα “πχ αποτυχημένος?”
Πολλοί μπερδεύουν την αγένεια με την ευθύτητα. Είναι πολύ λεπτή η κλωστή που τις συνδέει και για αυτό σπάει εύκολα. Μπορείς να πεις ότι ακριβώς θες χωρίς να προσβάλλεις τον ακροατή σου. Χωρίς να τον κάνεις να νιώσει άσχημα. Έχω ακούσει αρκετές φορές στο παρελθόν “τον είπα χοντρό, την αλήθεια του είπα γιατι το πήρε στραβά?” Ίσως είναι περισσότερο προσβολή παρά αλήθεια. Είναι λάθος ο τρόπος και οι λέξεις που χρησιμοποιείς για να δώσεις τον κατάλληλο χαρακτηρισμό σε κάποιον. Είναι διαφορετικό να τον επικρίνεις και διαφορετικό να τον βοηθήσεις να βελτιωθεί.
Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Δεν χρειάζεται να επιβάλεις κάτι που δεν σου αρέσει εσένα στη ζωή του αλλού. Πρέπει να το αποδεχθείς, συμβουλεύοντας τον αν θες, για ότι εσύ θεωρείς σωστότερο.
Αν δεν χαμογελάει κάποιος, είναι σνομπ. Μπορεί να μην είναι απαραίτητα αυτό! Το έχεις σκεφτεί?
Αν κάποιος φοράει γυαλιά, είναι φλώρος. Μπορεί να μην είναι απαραίτητα έτσι! Να φανταστώ ούτε αυτό το έχεις σκεφτεί. Και άλλα τόσα πολλά παραδείγματα που μερικές φορές συμβαίνουν και μέσα στην ίδια μας την οικογένεια. Αρκετές φορές όμως δεν θέλεις να πάρεις μέρος και θέση σε όλο αυτό. Δεν ξέρεις πως να το διαχειριστείς. Είναι εύκολο να γίνεσαι αποδεκτός από το πλήθος. Είναι όμως και το σωστό? Να συμφωνείς με μία πράξη που δεν σου αρέσει?
Ταμπέλες μπορείς να βάλεις σε όλους ανάλογα με την εμφάνιση κάποιου, τις προτιμήσεις του ακόμα και την κοινωνική του θέση. Είναι λάθος όμως αυτό! Το σημαντικό είναι να γνωρίζεις βαθύτερα έναν άνθρωπο και να παίρνεις ότι χρήσιμο και θετικό έχει να σου δώσει. Γιατί όλοι έχουν να δώσουν. ΝΑΙ! Το θέμα είναι, εσύ που δέχεσαι όλα αυτά και δεν μιλάς, να γνωρίζεις ΕΣΥ τον εαυτό σου και όχι την γνώμη που έχει ο άλλος για σένα. Και να την πιστεύεις για να μπορείς να την αναδείξεις. Μην αφήνεις στους άλλους να σου λένε ποιος θα είσαι. Βάλε τα δικά σου όρια. Αυτά που μόνο εσύ ξέρεις και δεν μπορεί να στα πατήσει κάνεις. Και θα νιώσεις πιο όμορφα!
