Μόνο εγώ ενθουσιάστηκα όταν έμαθα πως θα έχουμε βραδιά σινεμά, όπως παλιότερα που αράζανε κάτι ερωτευμένα ζευγαράκια αγκαλιά στο αμάξι με ηλιόσπορους στο χέρι? Το έχω πετύχει σε ταινίες του ’50 με ’60 και πραγματικά μου άρεσε πάρα πολύ η όλη φάση.
Δάσκαλος της drive-in ιδέας ήταν ο Χόλινγκσχεντ από το Νιου Τζέρσεϊ το 1932. Λένε πως όλη του η σκέψη ξεκίνησε επειδή ήθελε να διαφημίσει την μάντρα του πατέρα του. Ταυτόχρονα η μητέρα του, λόγω του ότι ήταν εύσωμη, ήθελε να βλέπει αναπαυτικά ταινίες και στα συνηθισμένα καθίσματα, του τότε κινηματογράφου, δεν χωρούσε. Έτσι δημιούργησε στον χώρο του το drive-in. Με το καιρό αποδείχτηκαν τρομερά ικανοποιητικές για όλους αυτές οι χρονιές και κράτησε αρκετά όλη αυτή η περίοδος. Αυτά στα ξένα…
…Στην Ελλάδα από την άλλη, ενώ ξεκίνησε δυναμικά, ξεφούσκωσε γρήγορα διότι παιζόντουσαν κυρίως ταινίες ερωτικού περιεχομένου. Υπήρχαν πολλές περιοχές που είχαν drive-in cinema και στην Μαλακάσα υπάρχει ακόμα η μεγάλη οθόνη που αγαπήθηκε από πολλούς τότε. Μόνη της πλέον και εγκαταλελειμμένη.
Πριν λίγες ημέρες το drive-in στη Αθήνα πραγματοποιήθηκε ξανά επιτυχώς. Ο καιρός έδειξε την καλή του πλευρά και σιγά σιγά τα αυτοκίνητα έφταναν το καθένα στην προγραμματισμένη θέση του, με συγκεκριμένες αποστάσεις μεταξύ τους. Μία τεράστια οθόνη κινηματογράφου είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην βραδιά, που μαζί με την διάθεση των σινεφίλ, συμπλήρωναν τα τελευταία κομμάτια του παζλ για να εξελιχθεί υπέροχα η βραδιά.
Το πιο ωραίο ήταν πως ο δήμος Γλυφάδας (εκεί πήρε μέρος η βραδιά) αντί για εισιτήρια, συγκέντρωσε τρόφιμα και φάρμακα για το κοινωνικό παντοπωλείο της πόλης.
Ήδη το drive-in του Λυκαβηττού έχει παραστάσεις για μία ολόκληρη εβδομάδα καθημερινά τον Ιούνιο. Θέλω να πιστεύω πως θα υπάρξουν και άλλες.
Στο προσεχή μέλλον και άλλοι δήμοι της Αθήνας έχουν στο πλάνο να κάνουν κάτι αντίστοιχο με το drive-in cinema αλλά και με συναυλίες.
