Το πρόβλημα με τον κόσμο είναι ότι οι έξυπνοι άνθρωποι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενώ οι ηλίθιοι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Charles Bukowski
Γνωρίζεις πως δεν είσαι μόνος σε αυτόν τον πλανήτη και μένεις σχεδόν με άλλα 7 δισεκατομμύρια κόσμο, πράγμα που παραπέμπει πως όπου και αν αποφασίσεις να μείνεις σίγουρα θα συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που μπορεί και να μην προτιμάς. Το να θυμώνεις με κάποιον και να τον θεωρείς ηλίθιο είναι αλλού παπά ευαγγέλιο. Ίσως κρύβονται από πίσω νεύρα, λίγο τσαμπουκάς ίσως και ένας βαθμός μικρότητας. Το να είσαι ήρεμος όμως, και να θεωρείς πως κάποιος μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της ηλιθιότητας, αυτό είναι άλλο πράγμα.
Υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία μπορεί να φανεί ένας άνθρωπος χαζός, ακόμα και εσύ ο ίδιος. Σε κάτι που δεν γνωρίζεις καλά, σε κάτι που δεν κατάλαβες καλά, ή σε κάτι που άλλο ήθελες να πεις και άλλο εννοούσες. Επίσης δεν αναφέρομαι στα άτομα με νοητικές καθυστερήσεις, για να μην παρεξηγηθώ, διότι αυτά πίστεψε με δεν ενοχλούν κανέναν και ούτε θέλουν να βρίσκονται σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Ίσα ίσα εκείνα είναι άξια σεβασμού πολύ περισσότερο από τους ηλίθιους που ονομάζω εγώ. Σε γενικές γραμμές, ηλίθιο μπορεί να χαρακτηρίσεις και κάποιον που δεν έχει λογική. Στο κείμενο χρησιμοποιώ τον όρο χαζομάρα, ηλιθιότητα ή βλακεία και τα παράγωγα τους ίσως αρκετά λαϊκιστικά. Θα καταλάβεις όμως πως το εννοώ.
Ο κοινός ηλίθιος που δεν ενοχλεί κανέναν, αυτός που μπορεί να πει καμιά εξυπνάδα και μετά να καταλάβει πως δεν ήταν και τόσο έξυπνο τελικά, ίσως να είναι ένα από τα άτομα που κάποιος θα μπορούσε να τον κάνει παρέα διότι δεν φέρεται με κακία, δεν ενοχλεί κανέναν, κοιτάει τον εαυτό του και ίσα ίσα χρειάζεται δίπλα του εξυπνότερο κόσμο για να τον ανεβάζει και να προσπαθεί να τον κάνει να ξεπερνάει την ανοησία του. Να του δείχνει τα σημαντικά και να προχωράνε τίμια στο τεράστιο και δύσκολο δρόμο της ζωής.
Μπορεί να σου πάρει λίγα λεπτά να καταλάβεις πως η βλακεία κινείται γύρω σου, μπορεί όμως να είναι τόσο καλά κρυμμένη που να σε δυσκολέψει πίσω από το προσωπείο του καθένα. Ο καιρός όμως το αποδεικνύει. Και τί εννοώ προσωπικά βλακεία και ηλιθιότητα? Εννοώ εκείνους τους ανθρώπους που η βασική τους ασχολία είναι τί κάνει ο διπλανός τους. Έχουν την περιέργεια να γνωρίζουν τα πάντα (ακόμα και αν δεν τους αφορούν) και μπαίνουν στην θέση ώστε να κρίνουν παράλληλα. Να χάνουν θεωρητικά, απλά και ξεχωριστά πράγματα από την δική ζωή τους, για να ασχολούνται με το που βρίσκεται ο άλλος. Να μην ξοδεύουν προσωπικό χρόνο στο να εξελίσσουν τον δικό τους χαρακτήρα, καθώς δεν προλαβαίνουν αφού οι ώρες τους περιέχουν το κουτσομπολιό. Κάτι σαν την κατσίκα του γείτονα που έλεγε μια παλιά παροιμία. Και περνάμε στα βασικά αναφέροντας πως όχι μόνο μπορούν να ασχολούνται με τον διπλανό τους (ενώ δεν θα έπρεπε διότι δεν τους ενδιαφέρει) αλλά πηδάνε απότομα στο χειρότερο βάθρο που είναι να του το δείξουν κιόλας.
Ένας ηλίθιος που συνδυάζει αυτό το ”προτέρημα” με την πονηράδα, μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνος όχι τόσο για τους άλλους, όσο για τον εαυτό του. Είναι σαν μια κινητή βόμβα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σκάσει, τα σκάγια να πάρουν τον ίδιο γιατι δεν είναι τόσο έξυπνος ώστε να πάνε στον στόχο και έπειτα όλο αυτό θα τον πάρει από κάτω μειώνοντας την αξιοπρέπεια του για λίγα λεπτά (στην καλύτερη μια δυο μέρες ). Με αυτό τον τρόπο ίσως συνειδητοποιήσει πόσο μίζερη καθημερινότητα περνάει. Εκεί ή θα στρώσει και θα ξεκινήσει να ασχολείται με όντως πράγματα αξιοπρεπέστατα ή θα μείνει στην ίδια κατάσταση και θα προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της βόμβας ώστε να την ενεργοποιήσει ξανά. Ένας φαύλος κύκλος.
Το πλεονέκτημα του να είσαι έξυπνος είναι ότι μπορείς πολύ εύκολα να κάνεις τον χαζό. Το αντίθετο είναι εκείνο που παρουσιάζει δυσκολίες. Kurt Tucholsky
Ο ηλίθιος έχει χτίσει την συμπεριφορά και αυτό τον χαρακτήρα όλα του τα χρόνια και μεγαλώνοντας φτάνει στο αποκορύφωμα. Δεν έτυχε απλά σήμερα να φερθεί σαν ηλίθιος. Σίγουρα βοηθάει και το περιβάλλον. Όταν δεν υπάρχει κανένας να του πει πως φέρεται σαν ηλίθιος και να μαζέψει τον κακοπροαίρετο εαυτό του, τότε ο καθένας με τον τρόπο του συμβάλει σε αυτό το δημιούργημα. Είτε είναι οικογένεια, είτε είναι φίλοι, είτε είναι συνάδελφοι. Ο κάθε σωστός δίπλα του το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει είναι να τον βάζει σιγά σιγά στον ίσιο δρόμο. Και υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι χωρίς προσβολές και υποδείξεις. Να προσπαθεί και σε κάθε ευκαιρία να του χτυπάει το καμπανάκι. Θα τύχει να παρατηρήσεις πως ο ηλίθιος κατηγορεί τους άλλους για τα λάθη που μπορεί να κάνει ο ίδιος, δεν αναλαμβάνει ώριμα τις ευθύνες του και συνήθως δεν βρίσκει και έντιμες λύσεις. Φυσικά θα ακούσεις από το στόμα του πως δεν κάνει λάθη. Ή θα διαπιστώσεις πως πιστεύει ότι έχει πάντα δίκιο χωρίς να σκέφτεται μήπως κι εκείνος πρέπει να δει κάποια πράγματα διαφορετικά. Την βολή του δηλαδή και ξερό ψωμί.
Ανάμεσα στον κοινό ηλίθιο βέβαια και στον ηλίθιο με σχέδιο υπάρχουν λογικά μέτρα και σταθμά. Γενικά όμως το σύνολο τέτοιας κατηγορίας ανθρώπων γέρνουν προς σε αυτές τις δύο βαθμίδες που είναι οι βασικές.
Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες. Άλμπερτ Αϊνστάιν
Ένας έξυπνος άνθρωπος δεν περηφανεύεται, ούτε βροντοφωνάζει πόσο έξυπνος είναι. Μια αντίθετη κίνηση τον τοποθετεί στις παραπάνω κατηγορίες. Θα κοιτάξει την ζωή του, το σπίτι του και τον εαυτό του αλλιώς αυτό τον ρίχνει στο επίπεδο του ηλίθιου. Ο κόσμος γύρω σου, θα το καταλάβει αν είσαι πραγματικά έξυπνος και θα σε εμψυχώσει να συνεχίσεις με τον δικό του τρόπο. Απλά κράτα χαμηλό προφίλ.
