Μου αρέσει να ταξιδεύω όποτε έχω ελεύθερο χρόνο και διάθεση. Να υπάρχει όρεξη και να μπορείς παίρνεις κάτι ξεχωριστό από κάθε μέρος. Να μιλάς με ανθρώπους και να κρατάς αυτές τις στιγμές που σου έκαναν περισσότερο εντύπωση.
Σε κάθε διαφορετικό μέρος, στους δρόμους και στα στενά, θα συναντήσεις συνήθως ανθρώπους που προσπαθούν να αναδείξουν αυτό το κάτι που έχουν και είναι ξεχωριστό. Όπως οι μουσικοί των δρόμων. Μουσική που σε ταξιδεύει. Ακόμα και αν βρέχει, αν περπατάει ο κόσμος ανάμεσα στον θόρυβο της πόλης, εκείνοι είναι εκεί και διασκεδάζουν όλους αυτούς που τρέχουν να καλύψουν το πρόγραμμα τους. Αν πάλι σταματήσεις, τους ακούσεις και τραγουδήσεις μαζί τους ή τους αφιερώσεις λίγα λεπτά από το χρόνο σου, έχουν πάρει την επιβεβαίωση που χρειάζονται.
Είναι εκεί χωρίς να ζητάνε τίποτα. Εκτός βέβαια από το αν κερδίσουν την προσοχή σου. Το κάνουν επειδή πραγματικά το θέλουν και βγάζουν τίμια όσα χρήματα μπορούν.
Ο David Reischel, που πραγματικά βάζει την δική του πινελιά στην καθημερινότητα όσων τρέχουν στις δουλειές τους στο Λονδίνο και στις πολυσύχναστες πλατείες του, έκανε και τις δικές μου ημέρες πιο όμορφες όσο τις πέρασα εκεί. Είναι γεννημένος τον Ιανουάριο του 1997 στο Αμβούργο της Γερμανίας. Παίζει αρμόνιο και προσπαθεί να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο, όπου και μένει. Είναι ευγενικός και του αρέσει να παίζει με τον κόσμο καθώς τραγουδάει. Μόλις 23 και γράφει τα δικά του τραγούδια, τα παρουσιάζει με τον τρόπο του και μας μαθαίνει πως το να κάνεις αυτό που αγαπάς δίνει στον καθένα έναν διαφορετικό τόνο ευτυχίας.
