Η μητρότητα είναι από τα πιο υπέροχα πράγματα. Ο δρόμος αυτός όμως έχει πολλές δυσκολίες που πρέπει να διαχειριστείς που σίγουρα θα κάνουν κι εσένα έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο.
Δεν υπάρχει τρόπος να γίνεις μια τέλεια μητέρα, αλλά εκατομμύρια τρόποι να γίνεις μία καλή!
Φτάνεις και εσύ στα όρια σου με το παιδί σου? Θες να φωνάξεις να σε ακούσει όλη γειτονιά γιατί ίσως έτσι καταλάβει τί δεν είναι σωστό από αυτά που κάνει? Φυσικά και αυτό δεν είναι λύση. Σίγουρα με τις φωνές δεν πρόκειται να καταλάβει τίποτα από αυτά που θέλεις να πεις στο παιδί. Ίσα ίσα το μόνο που θα καταφέρεις είναι να το γεμίσεις με θυμό και νευρά. Α ναι ξέχασα! Ίσως να φωνάζει και εκείνο καθώς μεγαλώνει διότι θα πιστεύει πως έτσι θα πετύχει το σκοπό του. Με φωνές και διαταγές.
Παιδιά που έχουν ζήσει με φωνές και επιπλήξεις στο σπίτι, όχι απαραίτητα σε υπερβολικό βαθμό, μεγαλώνοντας παρουσίασαν προβληματικές συμπεριφορές όπως φοβίες και ανασφάλειες. Οι παιδικές ψυχές στιγματίζονται πιο εύκολα από ότι οι ενήλικες.
Πολλά άρθρα για την παιδική ψυχολογία, έχουν αναφέρει πως μερικές φορές ένας γονιός που φωνάζει, βρίσκεται ακριβώς στην ίδια βαθμίδα με τον γονιό που μπορεί να κακομεταχειριστεί το παιδί του. Οι φωνές στο σπίτι λοιπόν είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα των σημερινών οικογενειών. Και είναι αρκετές μητέρες που ενώ προσπαθούν όλη μέρα να φέρονται ήρεμα στο παιδί τους και να μην χρησιμοποιούν υψηλούς τόνους στους διαλόγους τους, τυχαίνει να υπάρχει αυτή η μία στιγμή της ημέρας που μπορεί να χάσουν τον έλεγχο. Έχουν χάσει όμως και το παιχνίδι?
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να επιβληθώ στο παιδί μου?
Για αρχή πρέπει να κατανοήσεις πως το παιδί δεν σε ακούει αληθινά αν του φωνάξεις. Δεν έχεις κερδίσει την προσοχή και τον σεβασμό του. Ίσως να σταματήσει να κάνει αυτό που σε ενοχλεί διότι το πιο λογικό είναι να φοβηθεί παρά να καταλάβει ξεκάθαρα αυτό που προσπαθείς να του δείξεις. Και μην ξεχνάς. Τις συμπεριφορές που λαμβάνει είναι οι ίδιες συμπεριφορές που θα χρησιμοποιήσει στο μέλλον. Είτε σε κάποιο άλλο σπίτι, είτε στο σχολείο ή έξω σε μία βόλτα.
Να ξέρεις πως το παιδί χρειάζεται να ακούει καθημερινά τα ίδια πράγματα. Αυτά που είναι θετικά για εκείνο. Αν αναφέρεις μία φορά να μαζέψει τα παιχνίδια του, δεν σημαίνει πως από μόνο του θα το κάνει αυθόρμητα κάθε μέρα. Θα πρέπει να είσαι εκεί με τον σωστό τρόπο να του το πεις ξανά και ξανά. Και είναι λογικό. Θα του το πει και 10 και 11 φορές όπως μπορεί ο κάθε γονιός ξεχωριστά. Το να είναι ήρεμος και σωστός όμως ένας τρόπος δεν έχει πολλές εκδοχές. Θα του το υπενθυμίζεις και σιγά σιγά θα συνηθίσει να το κάνει.
Αν του πεις κάτι αυταρχικά και με απότομο ύφος ή αν σε καθετί που γίνεται δεν έχεις την δυνατότητα να το διαχειριστείς και φωνάζεις, δεν θα έχεις τα αποτελέσματα που περιμένεις. Υποσυνείδητα, όλο αυτό λειτουργεί εχθρικά προς το παιδί και τρέφει το μυαλουδάκι του με αρνητικά συναισθήματα. Το παιδί λοιπόν μαθαίνει στον ακατάλληλο τρόπο επικοινωνίας. Μπορεί να χάσει την αυτοεκτίμηση του. Να του δημιουργηθεί στο μέλλον η ειρωνεία και η απόρριψη. Το τρομοκρατείς και το γεμίζεις φόβο. Το επόμενο στάδιο είναι να μην σου παραδέχεται και άλλα πράγματα που θα συμβούν στη ζωή του όσο μεγαλώνει, διότι μπορεί να σκεφτεί πως θα σε ενοχλήσουν και θα αντιδράσεις με τον ίδιο τρόπο ξανά. Άρα θα προτιμήσει να στα κρύψει.
- Μίλησε του. Προσπάθησε να το ηρεμήσεις και βρες την ώρα εκείνη που θα σε ακούσει πραγματικά. Συνήθως όταν υπάρχει ένταση δεν είναι η κατάλληλη ώρα. Άσε λίγα λεπτά να περάσουν και προσπάθησε να του μιλήσεις ξανά.
- Δημιούργησε θετική αύρα. Μπορεί να μην φωνάξεις, αλλά το παιδί θα καταλάβει από το πρόσωπο σου αν του μιλάς αληθινά ή όχι, αν έχεις συσσωρευμένα νεύρα και θυμό. Και αν δεν μπορείς να αποβάλλεις όλα αυτά τα συναισθήματα από εσένα, πάρε πρώτα χρόνο με τον εαυτό σου και έπειτα προσπάθησε να του μιλήσεις ξανά.
- Να είσαι ειλικρινής. Να του εξηγήσεις τον λόγο που δεν τον αφήνεις να κάνει κάτι και στεναχωριέται. Ήρεμα χωρίς φωνές. Για ποιο λόγο δεν είναι καλό να κάνει κάτι τέτοιο. Να ξέρεις πως αν σπάσει το ποτήρι, θα κοπεί.
- Δημιούργησε κανόνες που θα αρέσουν στο παιδί να ακολουθεί διότι θα υπάρχει επιβράβευση. Φτιάξε παιχνίδια με τραγούδια και γέλια, καθώς κάνετε το καθημερινό σας πρόγραμμα όπως πχ φαγητό ή καθαριότητα. Δείξε του ακόμα πως το μάζεμα στο τέλος του παιχνιδιού είναι μέρος του.
- Μην αφήνεις μακρυά την ευγένεια. Είναι το άλφα και το ωμέγα. Προσπάθησε να μιλάς ήσυχα, να ζητάς κάτι ευγενικά. Να μάθει το ευχαριστώ και το παρακαλώ. Είναι από τα πιο σημαντικά και πρώτα πράγματα.
- Να διδάσκεις. Τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρια. Όταν τους μαθαίνεις κάτι το αντιλαμβάνονται αμέσως και το αποθηκεύουν. Αρκεί να μην τα έχεις εκνευρισμένα. Με τον ίδιο τρόπο θα μάθουν και τα πράγματα που δεν είναι καλό να κάνουν.
- Δώστε χρόνο στο παιδί. Κάτι που μπορεί να πρέπει να το κάνει, ίσως γίνει πιο εύκολα αν του δώσεις χρόνο να το κάνει σε δέκα λεπτά. Στο τώρα δεν ακούει κανείς ούτε οι μεγάλοι. Είναι ξεκάθαρα αυταρχικό. Άρα να επιθυμεί να το κάνει σε δύο λεπτά ή σε πέντε, δεν χάθηκε και ο κόσμος, αρκεί να το κάνει. Αν πάλι δεν θέλει, είναι κι αυτό επιλογή. Που βέβαια αλλάζουν από ηλικία σε ηλικία αυτά.
Είναι ένας αγώνας που δεν τελειώνει. Μέσα από όλα αυτά να θυμάσαι πως μαθαίνετε και οι δύο. Δεν φτιάχνει μόνο το παιδί χαρακτήρα, αλλά κι εσύ. Η υπομονή πρέπει να είναι η λέξη που σκέφτεσαι κάθε φορά που τα νεύρα σου πάνε να σε κατακλύσουν. Κάθε φορά που λες δεν μπορώ άλλο να θυμάσαι πως ότι κάνεις το κάνεις από την καρδιά σου και αυτόματα αυτό θα σε χαλαρώνει.
